Photo of Milford Sound in New Zealand

धुर्मुसको चर्तिकला

एकपटक सीतारामले उल्कै गरे ।

भयो के भने एक बिहान बाँकी रहेको खाना कुञ्जनाले हटकेसमा राखेकी थिइन् । प्रायः सीतारामलाई खाजामा थोरै भात भए पुग्ने । अरु खासै नखाने । कहिलेकाहीं बाँकी रहेको खाना उनकै लागि भनेर राखिदिने गरेकी थिइन् ।

मध्यान्ह कतिबेला हो सीताराम भान्सामा पसेछन् । भात तताएछन् । भात मात्र तताएको भए हुन्थ्यो, हटकेस नै चुलोमाथि राखेछन् । भात तात्नुअघि हटकेस तात्यो । पग्लियो ।

सीतारामले त्यो भात खाए कि खाएनन् ? कुञ्जनालाई थाहा भएन । तर, राति घर फर्केपछि कसोकसो डस्टबिनमा केही देखिन् । प्लास्टिकमा र्‍याप गरेर केही चिज मिल्काइएको थियो ।

कुञ्जनाले बाहिर निकालिन्, त्यो पग्लिएर कामनलाग्ने भइसकेको हटकेस थियो । बिहान सग्लो राखेको हटकेस राति त्यो हालतमा देख्दा उनको पारो तात्यो ।

सीतारामका यस्तै हर्कतले बेलाखबत कुञ्जानाको रक्तचाप बढाइरहन्छन् । कहिले भान्सामा खानेकुरा छरपस्ट पारिदिन्छन् । कहिले ओछ्यानमा भुतभुते खेलेजस्तै लथालिंग बनाइदिन्छन् । कहिले जुत्ता खोलेर एकातिर, मोजा अर्कोतिर मिल्काइदिन्छन् ।

सीतारामको बानीले कुञ्जना हैरान हुन्छिन् । किनभने, कुञ्जनाको बानी ठ्याक्कै उल्टो छ । उनलाई हरेक सामान चिरिच्याँट्ट हुनुपर्छ । जुन सामान जहाँ राखिएको हो, त्यही हुनुपर्छ । जसरी राखिएको हो, त्यसरी नै राखिएको हुनुपर्छ । उनी सानैदेखि यस्तै थिइन् । त्यही कारण घरमा उनलाई ‘अलि कडा छे’ भन्थे, बाआमा ।

छोरी कडा नै हुन् । त्यही भएर अचेल सीताराम थर्कमान छन् । उनी सकेसम्म घरको सामान यताउता गर्दैनन् । कहिलेकाहीं कुञ्जनालाई रिस उठाउनु पर्‍यो भने गल्र्याम्म ओछ्यानमा पल्टिएर चलमलाउँछन् ।

बिहान कुञ्जनासँगै सीताराम पनि भान्सामा पुग्छन् । खाना पकाउन सघाउँछन् । तर, उनले जति सघाउँछन्, त्यसभन्दा बढी बिगार्छन् । भाँडावर्तन छरपस्ट पार्छन् । उति नै जुठो बनाउँछन् । एकातिर एउटा सामान राखेर अर्कोतिर खोजिरहेका हुन्छन् ।

यही कारण कुञ्जनाले उनलाई सीमित भूमिका दिएकी छन् । अर्थात्, डाइनिङ टेबलमा बस्ने, तरकारी केलाउने र गफ सुनाउने ।
लभ विथ बेड टी

‘ल तात्तातो चिया खाउँ’

सीतारामको हातमा दूध चिया हुन्छ, आफैंले तयार गरेको । घरमा भएका बेला सीतारामलाई चिया बनाउन जाँगर चल्छ । आफ्ना लागि ब्ल्याक टी, कुञ्जनालाई मिल्क टी ।

पतिले प्रेमपूर्वक ओछ्यानमै टक्रयाएको चिया सुरुप्प पारेर कुञ्जनाको ‘शुभ बिहानी’ सुरु हुन्छ ।

कुञ्जनाले कहिल्यै भनिनन्, ‘मेरो निम्ति चिया बनाउनु ।’ सीताराम आफैंले यो सिलसिला सुरु गरेका हुन् । बिहे गरेकै दिनदेखि । सीतारामको स्वभाव अरुलाई खुशी देख्न चाहने । यो स्वभाव उनको पिताजीबाट जस्ताको तस्तै सरेको रे ।

परिवारका सदस्यको अनुहारमा खुशी देख्न पाए उनलाई पुग्छ । बिहान चिया बनाएर ओछ्यानमै टक्र्याउन पनि उनको यही मनोविज्ञानले काम गरेको हो । सीताराम यस्तै, यस्तै गरेर कुञ्जनलाई अप्रत्यासित खुशी दिन चाहन्छन् ।

जति टाढा, उति गाढा

करिअरको पूर्वार्द्धमा उनीहरु कलाकार जोडी भए । सुटिङमा एकसाथ, स्त्रिmनमा एकसाथ । यही निकटताले प्रेमी-प्रेमिका भए । मञ्चमा एकसाथ, टीभीमा साथसाथ । त्यसपछि बिहे गरे । घरमा एकसाथ, फिल्डमा एकसाथ । उनीहरु कहिल्यै छुट्टएिनन् ।

जब कुञ्जना गर्भवती भइन्, उनले कामबाट विश्राम लिनुपर्ने भयो । त्यसबेला सीताराम विदेशको कन्र्सटमा जानुपर्ने भयो । पहिलो पटक उनीहरु अलग भए ।

एक्लिएर जानुपर्दा सीतारामका पाइला गह्रौं भए । सीतारामबिनाको घरमा एक्लै बस्नुपर्दा कुञ्जनालाई पनि भक्कानो छुट्यो । छुट्टनिुअघि दुवैले एकअर्कालाई जोडले अँगालो हाले र बेस्सरी रोए ।

(शिव मुखिया सँगको कुराकानी सीताराम र कुञ्जनाका रमाइला किस्सा अनलाइनखबरबाट लिइएको)

The post धुर्मुस-सुन्तली दुवैले छुट्टनिु अघि एक-अर्कालाई जोडले अँगालो हाले र बेस्सरी रोए, कारण थापा पाउनुहोस् appeared first on Taja nepali news.

http://ift.tt/eA8V8J

from SHYANE http://ift.tt/2yWDZMj
via IFTTT

0 comments:

Post a Comment

add

 
Top